'Buurt maken' op het platteland: een soms wonderlijke mix van lichte reserve (de gasten) en uitbundige gastvrijheid (de gastheer/vrouw), die door de buurt te trakteren en 'alles te laten zien' laten merken dat hij/zij alleen maar goede bedoelingen hebben. Iets daarvan kon ik nog proeven op zondag 20 september in de DRUfabriek te Ulft bij de ontvangst van de dorpen Varsseveld, Netterden, Bontebrug en Varsselder, maar het kan ook aan mijn Achterhoekse inborst gelegen hebben. De ontvangst was hartelijk, het geboden programma interessant en 'ut was goed van ett'n en drink'n', zij het niet steeds gratis. Verbaasd en verrast was ik over de verbouw van de voormalige hallen tot aangename ruimtes, zoals de bibliotheek en het schaftlokaal en hoorde in gedachten nog de echo's van de metaalklanken, meende zelfs de smidse te ruiken, maar dat kan een valse herinnering van mijn neus geweest zijn.
Dwalend door het gebouw hoorde ik muzieklessen geven en nemen en zag vaak door een raam uit op de Oude Ijssel en het weidse landschap. Terug op de begane grond in de 'Rabobankzaal' zou het Varssevelds Mannenkoor optreden. Een mannenkoor heb ik tot mijn schande zelden 'live' gezien zodat ik aandachtig luisterde naar het zingen in vele talen, waarbij het Duits in dit koor het meest natuurlijk klonk. Nooit was mij opgevallen dat de achterste rijen op bankjes staan en veelal de langere mensen zijn. In bariton-solist Nico Sturris herkende ik een medeleerling van de Openbare Lagere School te Heelweg die een vlekkeloos Engels zong. De muisstille zaal liep na een warm applaus voor koor en dirigent voldaan leeg.
Een beetje naar achteren op het terrein naast een hal voor 'skateboarding' is de grote historische verzameling DRU-produkten te zien en werd ik geraakt door de melancholieke sfeer van een verlaten fabriek. Een aangrenzende hal is ingericht voor beeldhouwen door amateurs, ik moest even denken aan de beroemde letterontwerper Eric Gill vanwege een aantal proeven van belettering in hardsteen. Op zijn graf schijnt achter zijn naam slechts de bescheiden toevoeging 'stonecarver' te staan.
Buiten gekomen was de zondagmiddag bijna verstreken, gezeten in het milde septemberlicht op zachte banken bij het grand café 'Schaftlokaal' mijmerde ik bij een glas wijn over de toekomst van de DRUfabriek als cultuurleverancier. Mooie locatie, mooie fabriek, goede produkten, maar zullen er genoeg afnemers zijn? En wordt er nog buurt gemaakt door 'De Hutte' met de Duitse dorpen 'aan de gunne kante'?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten