De Franse cineast en beeldend kunstenaar Pascale Kaparis maakte de imponerende film ‘Vormzand’. De film stelt de monumentale fabrieksgebouwen van de Dru in Ulft en de voormalige werkers van die fabriek centraal. Het is een fascinerende en een aangrijpende film geworden. Dertig minuten lang wordt de kijker op beklemmende wijze met uitspraken uit het verleden over het werken op de voormalige ijzerfabriek -de DRU- geconfronteerd.
2. DRU-Gebouwen als inspiratie
In 2004 ontdekte Kaparis de DRU-gebouwen voor het eerst. De vele aanwezige sporen in de verlaten en de in sterk verval geraakte fabriekshallen van Ulft deden haar onmiddellijk denken aan de grote bedrijvigheid, die er eens geweest moest zijn en ze besefte dat ze daar iets mee moest doen.
3. Restauratie als keerpunt
Kaparis heeft niet de voltooiing van de restauratie in beeld gebracht, maar juist het ‘keermoment’ waarvoor de gebouwen staan. Ze brengt in beeld het moment, waarop het verleden nog duidelijk zichtbaar en vooral voelbaar is. Zo hier en daar schemert in haar film het begin van de restauratie door en wel in de vorm van sloopactiviteiten en daarnaast zijn de eerste hopen puinafval in beeld gebracht. In deze stoffige atmosfeer vinden haar opnames plaats. Ze verloochent het verleden niet, maar maakt deze juist op haar manier in de film manifest.
4. ‘Vormzand’ als titel
‘Vormzand’ is een zeer toepasselijke titel voor de film over de voormalige ijzerfabriek. Het vormzand werd gebruikt om de gietvormen te maken. De uiteindelijke vormen werden hiermee letterlijk naar de hand gezet. De film herinnert aan het verleden zonder daarbij in sentiment te vervallen. Een aandoenlijke blik die met weinig woorden veelzeggend is. Een film die een indringend beeld neerzet en doet vermoeden wat er eens geweest is. Beelden genomen op de drempel naar een nieuwe gevormde toekomst.
5. Skatebaan symbool van heden
‘Vormzand’ begint en eindigt met de jeugd. Skatende jongeren hebben van één van de hallen bezit genomen. Deze puur hedendaagse sport vormt de verbindende schakel met de toekomst. Bij deze sport hoort durf en is niet vrij van risico’s De restauratie van het DRU-complex houdt een kijken naar het verleden in en er wordt tevens een zinvolle en eigentijdse bestemming aan de gebouwen gegeven.
6. Herinneringen:
In haar film zijn het vooral de kinderen van de voormalige arbeiders, die aan het woord komen. Ze verhalen over hun jeugdervaringen. Het zijn hun belevenissen over de DRU, die zij via hun vader of grootvader meegekregen hebben. Die herinneringen worden in de film weergegeven in de vorm van overpeinzingen. Soms zijn het losstaande begrippen. Dan nog roept elk begrip -als een ijzige constatering- een geheel eigen beeld op. De kinderen van de arbeiders zijn ondertussen volwassen geworden, veertigers of nog ouder. Toch zijn hun jeugdherinneringen nog levendig en blijkt de DRU ook hen wat gedaan te hebben. Door de wijze van filmen wordt het gevoel van overpeinzen versterkt. De hoofdpersonen zijn vooral kijkend en denkend neergezet. Opvallend zijn de doordringende ogen. Hun lippen blijven stijf op elkaar. Los van deze filmbeelden is hun stem gezet. De stemmen zorgen voor pakkende uitspraken over de voormalige fabriek maar ook over de schoonheid van de gebouwen, die de huidige generatie aan de voormalige arbeiders te danken heeft.
Vormzand gaat in premiere op woensdag 27 januari in de filmzaal van de Drufabriek.
Vanaf zaterdag 30 januari is Vormzand te zien in een zeecontainer op het DRU terrein
Geen opmerkingen:
Een reactie posten