Afgelopen vrijdag was ik op bezoek bij Hans Goudswaard,
oud directeur van de DRU in de periode 1952-1989.
Omdat Hans Goudswaard vandaag jarig is en bovendien niet meer graag spreekt in het openbaar, heb ik de eer om hier zijn “Denkend aan de DRU verhaal “ voor te lezen.
Wanneer Hans Goudswaard denkt aan de DRU denkt hij vooral in 3 periodes. Die periodes zijn:
1952-1960 De beginperiode
1960-1970 De‘Frank Daamen’ periode
1970- 1989 De laatste periode
Toen Hans Goudswaard in 1952 op de DRU kwam, begon hij in een soort denktank. De taak van deze denktank was om innovatieve producten en methoden van produceren te bedenken voor de DRU fabriek.
Hans woonde toen in Velp en moest in het begin wel wennen aan de Achterhoekse normen en waarden. Een leuke anekdote uit deze periode is dat hij door de assemblage liep en een kip op de werkbank van Aalders zag zitten. Hij vroeg toen uit zijn functie als bedrijfsleider wat die kip daar deed. Het bleek een verjaardagscadeau te zijn voor Tuut Aalders.
De tweede periode noemt Hans Goudswaard zelf zijn Gouden periode die samenvalt met de periode Frank Daamen. De bomen groeiden tot aan de hemel, ook voor DRU. Het ging zo goed dat er zelfs in het Financieel Dagblad werd gesproken over "Het wonderkind DRU".
Dit had voor de DRU gigantische consequenties, ook op sociaal gebied. Men kwam werknemers tekort. De eerste Spanjaarden kwamen bij de DRU werken. Zelf noemt Goudswaard de integratie van de Spanjaarden binnen de Ulftse gemeenschap ook een succes.
Een mooie anekdote uit deze periode is dat Goudswaard wilde dat er ook vrouwen in de Drufabriek kwamen werken. Maar dit kon niet zomaar. Hans Goudswaard moest eerst op bezoek bij Mijnheer Pastoor om toestemming te vragen. Mijnheer Pastoor gaf zijn zegen met het voorbehoud dat de vrouwen wel in een aparte ruimte moesten werken en niet in de gieterij.
De laatste periode 1970-1989 ziet Hans Goudswaard als de minste periode. Het opgaan van de DRU in Amalga Holding heeft daar zeker toe bijgedragen. Men had onder andere te weinig oog voor grote regionale en culturele verschillen, zegt Goudswaard.
Hans Goudswaard vertelt dat bij de verhuizing van Etna naar Ulft de DRU van de vakbonden 86 werknemers van Etna uit Breda moest overnemen. Men had voor 86 gezinnen daarom een soort Achterhoek promotietour georganiseerd met het doel dat 86 families uit Breda en omgeving enthousiast gemaakt zouden worden om te komen werken bij de DRU fabriek . Uiteindelijk kozen slechts 5 gezinnen voor de DRU. Dit geeft volgens Goudswaard aan dat er grote culturele en regionale verschillen in Nederland zijn waar bedrijven en organisaties soms onvoldoende rekening mee houden.
Verder roemt Hans Goudswaard De DRUmentaliteit. Die hij goed heeft kunnen vergelijken met de mentaliteit van de mensen in Emmeloord waar de DRU ook een productiebedrijf bezat. Goudswaard zegt dat in Emmeloord de mensen gewoon ontslag namen als ze er geen zin meer in hadden . Terwijl ze in Ulft wel begonnen te neulen maar hun wel in dienst bleven.
Bij ons afscheid stel ik voor deze tekst nog even telefonisch door te nemen. Tot mijn verbazing antwoordt hij: “Nou, je mag me ook wel mailen hoor!”
2,5 jaar heb ik voor de heer Hans Goudswaard mogen werken en heb dan ook heel wat teksten voor hem uitgetikt :-) Tijdens zijn afscheidsbijeenkomst in de Smeltkroes kwamen alle kantoordames, waaronder ikzelf, in het zwart gekleed. We wisten dat we hem erg zouden gaan missen en wilden daar uiting aan geven. Het feit dat hij anno 2009 nog nooit de verjaardagen van "zijn" dames is vergeten zegt genoeg. Met diepe respect, Désirée Wigman-Rensen
BeantwoordenVerwijderen