De tweede Achterhoek Zakelijk borrel had ik mij voorgesteld binnen het Grand Café van de DRUfabriek te Ulft, maar begon door omstandigheden buiten, bij de ingang en een fraaie zonsondergang. Naast of op een keukentrapje haalden leden van de groep hun kwaliteiten in een 'elevator pitch' naar voren, binnen vier minuten en de meesten uit het hoofd. Ondertussen kwamen en gingen andere bezoekers van de cultuurfabriek per grommende touringcar, knetterscooter of auto, zodat ceremoniemeester Frans Miggelbrink 'beeld en geluid' van de spreker soms moest stilzetten. Boven het gezelschap overlegden rondcirkelende roeken lawaaiig of ze de nacht weer in de bomen naast het gebouwencomplex zouden doorbrengen. Bij de laatste 'pitcher' was het te donker geworden om nog iets van de getoonde foto-portfolio te kunnen zien.
Het inmiddels kleumende gezelschap kreeg een uitvoerige rondleiding van Ton Menke, een der mensen van het eerste uur rond de wederopstanding van de DRU. Feiten als de ontzaglijke en kostbare bodemverontreiniging waren mij tot heden ontgaan, maar geven iets weer van de kosten en moeite die gedaan zijn voor de restauratie.
In het café raakten de leden intensief in gesprek, wisselden druk visitekaartjes uit, vergaten er iets bij te eten en maakten het veel later dan de eindtijd 22.00 uur.
Het leek of er iets van het vuur uit de oude fabriek was opgelaaid en overgeslagen in de aanwezigen. In mijn eigen gesprekken ging het vooral over muziek en literatuur, vaak over ontroering en had bijna niemand het over zijn 'verdienmodel' op deze avond.
Voor de eerste Achterhoek Zakelijk borrel kwam ik te laat, van de tweede heb ik erg genoten, ook vanwege de locatie. Hopelijk is een volgende bijeenkomst net zo inspirerend en blijft het vuur bij de deelnemers branden in een 'queeste' door de hele Achterhoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten