In september 1946 begon Piet Wijkamp op de DRU. Zijn eerste taak was het draaien van bonnen op het fabricage bureau. Maar na 14 dagen had Piet al promotie gemaakt en kreeg hij de leiding over de typistes.
Zijn grote hobby was niet het administratieve werk maar het vormen.Daarom gaf Piet zichzelf vrijwillig op om op zijn vrije zaterdag te leren handvormen.
In 1951 hadden ze op de DRU in de gieterij van Oosterveen een trouble shooter nodig. Piet nam die taak op zich en heeft in die tijd zowel de timmerkamer als gieterij V ingericht.
Ondertussen kreeg Piet de kans van de DRU om 1 dag in de week de HTS in Utrecht te volgen. Daarnaast was Piet chef van het fabricage bureau en deed hij ook de kwaliteitsdienst en het magazijn erbij.
Midden jaren 60 van de vorige eeuw ging een grote droom van Piet in vervulling. Hij kreeg de leiding over de gieterijen. Want Oosterveen ging met pensioen en Piet Wijkamp was een logische opvolger.
Hij ging toen veel naar Engeland en Zwitserland om te kijken hoe de gieterijen daar werkten. Piet voelde zich in de gieterij als een vis in het water al was de verantwoordelijk enorm.
Zo vertelde Piet dat hij samen met Johan Michelus verantwoordelijk was voor het vloeibare ijzer (meestal zo'n 4 ton). Dit moest op een bepaalde temperatuur blijven anders was het niet bruikbaar en kon je het in de kelders gieten zodat het bedrijf maanden stil zou liggen. Ook was Piet verantwoordelijk voor de inkoop van machines in de gieterij.
Piet had het niet zien aankomen dat de gieterij in 1973 dicht moest omdat ETNA het gietwerk van DRU overnam. Hij vindt dit nog steeds een groot verlies voor Ulft.
Omdat Herman Kraan (de baas van de stamperij) ziek was, kon Piet Wijkamp in de jaren zeventig de leiding overnemen van de stamperij.
Volgens Piet was de gieterij bloed, zweet en tranen en was de stamperij meer ieder voor zich en God voor ons allen.
Piet was 6 dagen per week 12 uur per dag in de stamperij te vinden. Om 11 uur -als de laatste nachtploeg zich klaar maakte- kon Piet nauwelijks nog het trapje van zijn kantoortje opkomen.
Hij moest dus rustiger aan doen en kwam in de werkvoorbereiding waar hij tot zijn pensionering in 1989 gewerkt heeft.
Piet is erg blij met de huidige DRUfabriek. Hij kan terugkeren naar de plek waar hij de mooiste jaren van zijn leven heeft gewerkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten