Wim Bolk leert Henk Reijntjes het vak handvormen
In 1937 midden in de crisistijd van de jaren 30 stierf de vader van Wim Bolk.Hij liet een groot gezin achter in bittere armoede. Doorleren kon niet. Daarom moest Wim Bolk in november 1939 naar de DRU.
Op zijn eerste werkdag liep Wim trots door de Veldstraat tot hij er achter kwam dat al die mannen diezelfde kant op moesten. iedereen ging richting de Olde Hut.
Hij begon in het poetshok. Je kreeg dan een staalborstel en een vijl en je moest de bramen van het gietwerk afschuren.Hij werkte daar met mannen als Willem Frazer, Jan van Dillen en Gert Overbeek.
Omdat Wim een talentvolle jongen was mocht op zijn vrije zaterdagmiddag midden in de Tweede Oorlog (1942-1943) een cursus handvormen doen onder leiding van Oosterveen.
Wim was zelfs zo goed op de cursus handvormen dat hij een boek won "Gij en de natuur" dat hij nu 67 jaar later nog steeds heeft.
Wim zou voor dwangarbeid naar Duitsland moeten. Hij had zijn spullen al ingepakt om te gaan. Maar toen kwam de secretaresse van Sassen bij de familie Bolk thuis om te vertellen dat Sassen in Den Haag was geweest en dat omdat Wim leerling was (cursus handvormen en ook nog erg jong) hij vrijgesteld was van dwangarbeid in Duitsland.
Ze moesten nog wel iedere maand met de trein naar Winterswijk om hun Ausweiss te laten verlengen.
In september 1944 (Slag om Arnhem) was het een verwarrende tijd op de DRU. De baas Oosterveen kwam niet veel meer opdagen omdat het gevaarlijk was om je op straat te vertonen.Ook de productie lag zo goed als stil er was gewoon weinig of niks meer te doen op de DRU.
Na de oorlog ging Wim Bolk de eerste modellen van kachels in elkaar zetten. Zijn steun en toeverlaat in die tijd was Willem Geerts.Wim en Willem maakte van iedere kachel de eerste testkachel. Daarnaast leerde Wim jongeren ook het vak handvormen.
Wim heeft door zijn rechtvaardigheidsgevoel) menig conflict met de DRU directie uitgevochten. Sassen, Oosterveen, Goudswaard Wim was voor de duvel en zijn ouwe moer niet bang.
Een voorbeeld. Als je tussen de middag een boterham aan het eten was en Oosterveen kwam langs ging iedereen staan voor de baas. Wim niet die bleef zitten. Ook al kreeg dat later op je brood toch bleef Wim zitten (omdat hij vond dat hij omdat hij hard had gewerkt best recht had op een half uurtje schafttijd)
In 1982 moest Wim gedwongen stoppen op de DRU omdat zijn gezondheid te slecht was.
Wim Bolk komt zondag 21 maart uitgebreid aan het woord over de DRU in de Tweede Wereldoorlog in onze serie "Denkend aan de DRU"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten