Tot 5 september trakteert de Ulftse Galerie bij de Boeken in de Drufabriek op onverwachte vergezichten van de Arnhemse kunstenares Eefje Bouwkamp.
Je krijgt beelden te zien, die op het eerste ogenblik echt lijken. Als kijker krijg je het gevoel, dat je in het getoonde landschap opgenomen wordt. Dus dat je niet afstandelijk blijft maar mede onderdeel van het onderwerp geworden bent. Door de grote afmetingen van de werken en door de gesuggereerde beweging krijg je het gevoel, dat je in het landschap zelf staat of dat je tegen enorme flats aan kijkt. De voorstelling lijkt niet bij de lijst afgebroken te worden maar lijkt zelfs buiten de lijst te treden. Er ontstaat daardoor een enorm gevoel van ruimtelijkheid.
Daaraan werkt ook de suggestie van diepte mee. De diepte ontstaat door de zwart-wit contrasten. Bouwkamp beperkt zich hiertoe. Sporadisch gebruikt ze wat andere kleuren als accenten. Nooit is er sprake van schreeuwerige kleurstellingen. Als je goed kijkt, blijkt het perspectief niet te kloppen. Het stoort in het geheel niet. Alles in haar werk draagt een vanzelfsprekend karakter. Levensecht en toch bestaat niet wat je ziet. Op vele fronten word je om de tuin geleid.
Zowel techniek als voorstelling zijn anders dan je in eerste instantie veronderstelt. Je zou zweren dat je etsen of pentekeningen ziet. In werkelijkheid heb je met collages te maken. Een techniek die Bouwkamp zich eigen gemaakt heeft en op een voortreffelijke manier beheerst. Zij heeft een geheel eigen stijl daarin ontwikkeld. Met ontelbare stroken komt zij tot een boeiende voorstelling. De voorstelling doet de techniek vergeten en als kijker word je getrokken door de voorstelling. Er is sprake van volledige harmonie. De kleurschakeringen en ook de aangewende stroken zorgen voor een wonderlijk en aangenaam ritme. De stroken bestaan uit ontelbare nuances, die er te vinden zijn tussen zwart en wit.
Bron:De Weekkrant
Geen opmerkingen:
Een reactie posten