dinsdag 28 mei 2013

NITS - MALPENSA


Vrijdagavond 24 mei, iets voor acht uur stroomt de theaterzaal lekker vol. Veel meer publiek dan bij het vorige optreden van de band die meestal the Nits wordt genoemd, maar die zelf het woordje ‘the’ al sinds de jaren tachtig voor de bandnaam weglaat. De band is al haast een jaar onderweg om de nieuwste cd ‘Malpensa’ te presenteren aan de muziekliefhebbers. De afgelopen maanden was Nits onderweg in Oostenrijk, Zwitserland, Duitsland en ons land. Vanavond is het de een-na-laatste voorstelling in ons land; zaterdag is Nijmegen aan de beurt en volgende week is de band in de Russische hoofdstad Moskou te zien voor het allerlaatste ‘Malpensa’ optreden.

Het podium is mooi uitgelicht en van links naar rechts staan de drie muzikanten: Robert-Jan Stips met zijn verschillende keyboards, in het midden gitarist-zanger Henk Hofstede en helemaal rechts Rob Kloet met al zijn slag- en percussie-instrumenten. Achter de band hangen twee projectieschermen, waarop gedurende het hele concert zowel bewegende als stilstaande beelden te zien zijn.

Uiteraard bestaat het repertoire vooral uit de songs van ‘Malpensa’, maar het publiek wordt ook getrakteerd op een aantal bekende(re) stukken uit de bijna 40-jarige historie van Nits. ‘Nescio’ is daar het eerste van en verder worden onder meer gespeeld ‘J.O.S. Days’, ‘The Bauhaus Chair’ en ‘Adieu Sweet Bahnhof’, waarin het publiek wordt aangespoord om mee te zingen, wat goed lukt. Henk Hofstede introduceert regelmatig de te spelen songs met een leuk verhaal of anekdote. Onder meer Leonard Cohen en Herman Brood worden besproken.


Halverwege het tweede gedeelte van het concert kondigt Henk aan dat ze nu het langste en meest geprezen stuk van ‘Malpensa’ gaan spelen, ‘Bad Gouvernment And Its Effects On Town And Country’, dat normaliter ruim acht minuten duurt. En laat nu voor deze song de band gevraagd zijn om bij De Wereld Draait Door te spelen, maar dan slechts één minuut… dus besluit de band dit ook vanavond te doen. Gitaarroadie Rob de Weerd (ook bekend als gitarist van de band Tröckener Kecks) neemt de enige elektrische gitaar ter hand om de band te versterken. Eerder moest Rob al een geknapte snaar van een van de twee akoestische gitaren van Henk vervangen. En inderdaad, na exact 60 seconden stopt de band en kijkt Henk op zijn horloge… maar meteen daarna gaan de vier muzikanten toch door en spelen de volledige acht minuten van deze prachtige song.

Het geluid in de theaterzaal is, net zoals twee jaar geleden, in een woord prachtig. Complimenten voor geluidsman en vierde bandlid Paul Telman. Alle instrumenten zijn kristalhelder te onderscheiden, maar ook het totaalgeluid is mooi. Robert-Jan Stips haalt ook nu weer schitterende klanken uit zijn synthesizers (waaronder een -zo te zien- heel oude), Henk Hofstede bespeelt naast de twee gitaren ook piano, banjo en mondharmonica. Rob Kloet bespeelt naast het drumstel ook veel verschillende percussie-instrumenten, zoals diverse kleine bekkens en - heel vermakelijk - iets wat lijkt op piepende plastic knakworstjes.

Na ruim twee uur (onderbroken door een korte pauze) is het concert afgelopen, maar het publiek wil nog meer… en gelukkig komt de band terug voor een tweetal toegiften. Als laatste wordt de bekendste Nits-song ‘In The Dutch Mountains’ gespeeld, met daarin een grote en verantwoordelijke rol voor het publiek, want in plaats van dat er steeds ‘Mountains!’ uit een van de ‘doosjes’ van Robert-Jan komt wordt het publiek nu aangespoord dit luidkeels te roepen. En dat gaat heel goed! Aan het eind van het concert volgt een staande ovatie van het enthousiaste publiek.

Tekst: Harry Pater

Geen opmerkingen:

Een reactie posten