Verslag Queen Special

Zaterdagavond 12 december zijn ongeveer vierhonderd Queenfans en andere muziekliefhebbers, ondanks de harde wind en regen, naar de DRU Cultuurfabriek gekomen om getuige te zijn van de door het Filmhuis en de Popzaal georganiseerde Queen Special.

De foyer is ‘aangekleed’ met een flink aantal legendarische Queen concertposters uit vrijwel heel Europa van de band van wijlen Freddie Mercury en zijn bandgenoten Brian May, Roger Taylor en John Deacon. Een tweetal Duitse fans biedt een behoorlijke variatie aan Queenspullen te koop aan, zoals elpees, cd’s, dvd’s, boeken en kalenders.

'Bogie' met gouden Bohemian Rhapsody single

Ook kunnen de bezoekers in de hoek vlakbij de ingang naar de popzaal zich vergapen aan ingelijste originele aan de bandleden aangeboden Amerikaanse platina platen van het album A Night At The Opera, van hetzelfde album een gouden elpee en gouden muziekcassette en een gouden single van Bohemian Rhapsody, die aan Freddie Mercury was aangeboden voor de verkoop van 500.000 exemplaren van de single in Groot Brittannië. Op de achterkant van deze ingelijste ‘award’ staan handtekeningen van onder meer alle vier bandleden, de manager van Queen en verschillende andere belangrijke personen.

Originele studiotape van de eerste Queen elpee

Al dit materiaal is door een (ongetwijfeld kapitaalkrachtige) Nederlandse superfan gekocht, voor een deel uit de nalatenschap van Mercury. Ook zijn er originele studiotapes te bezichtigen, waaronder een met de opnamen van de allereerste langspeelplaat, Queen getiteld, uit 1973, een gesigneerde akoestische gitaar en een aantal live-foto’s van de band die door een fan uit Doetinchem zijn gemaakt.

Documentaire
Iets later dan gepland begint in de vrijwel volle conferentiezaal de aangekondigde unieke documentaire over Queen, getiteld Rock à La Carte, deel 1. De documentaire met inderdaad unieke en nooit eerder vertoonde beelden is gemaakt door Nederlands grootste Queenfan Sikke van der Veen en Albert van de Werfhorst.

Filmmaker Sikke van der Veen en Doug 'Bogie' Gray

Deze documentaire èn deel 2 met dezelfde titel (in totaal ruim 2 uur) is nog maar één keer eerder vertoond, begin november in de buurt van Liverpool, waar de jaarlijkse conventie van de internationale Queen Fanclub werd gehouden. Tot verrassing van zowel de aanwezige fans als de organisatie is Doug(las) ‘Bogie’ Gray aanwezig. Niemand die de man kent, maar hij is wel een paar maanden bassist van Queen geweest en heeft in 1970 twee optredens met de band gedaan, waarna hij door Freddie Mercury uit de band werd gezet, omdat Bogie teveel de aandacht trok, aandacht die  natuurlijk voor Mercury bedoeld was… John Deacon was korte tijd later zijn opvolger en bleef Queen-bassist tot en met het Freddie Mercury Tribute Concert in 1992. Gelukkig is Doug heel realistisch en niet verbitterd als de drummer die moest plaatsmaken voor Ringo Starr bij The Beatles, om maar iemand te noemen. Hij heeft na Queen in verschillende bands gespeeld en is al heel lang actief als producer.

‘Bogie’ kondigt filmmaker Sikke van der Veen aan, waarna een luid applaus klinkt. Sikke laat voorafgaand aan de ‘hoofdfilm’ nog een vijftal zeer bijzondere video’s zien, waaronder eentje waarop de schuwe Queen-bassist John Deacon te zien is, die op straat wordt herkend en door diverse fans wordt belaagd voor een handtekening, een foto of een selfie. Het is duidelijk dat hij zich hierbij zeer ongemakkelijk voelt.

De hoofdfilm bestaat uit heel veel interviewfragmenten, complete songs live opgenomen, vooral in de jaren zeventig en backstage beelden. Het geluid is niet overal optimaal, maar Sikke vertelt vooraf dat dit komt omdat de techniek van ruim 40 jaar geleden niet te vergelijken is met die van 2015. Na afloop van de documentaire volgt ook nu weer een luid applaus. Sikke werkt al enige tijd voor Queen om de band aan (met name) beeldmateriaal te helpen die anderen (zeg maar: televisiezenders uit de hele wereld) gemaakt hebben. Met een door Queen-manager Jim Beach ondertekend formulier gaan overal de archieven voor hem open. De bedoeling is dat de Queenorganisatie met al dat materiaal later ook documentaires gaat maken en uitbrengen.

The Dutch Queen Tribute
Ongeveer een half uur na afloop van de filmvoorstelling is het dan tijd voor livemuziek. Er staat vanavond een gelegenheidsformatie op het podium van de popzaal die bestaat uit vijf gerenommeerde Nederlandse muzikanten uit drie verschillende bands: op leadzang Merijn van Haren, op sologitaar Kees Lewiszong (beide bekend van het Nijmeegse Navarone), basgitaar Joost van Haaren (Anneke van Giersbergen, Krezip) op drums Bram van den Berg (Drive Like Maria, Krezip) en op toetsen, akoestische gitaar en slaggitaar Henk Jan Heuvelink (Marike Jager). Alle muzikanten verzorgen ook de achtergrondzang. Bram en Joost hebben in 2005 met Krezip in het voorprogramma van Queen+ Paul Rodgers in Gelredome gestaan en zijn beide Queenfan, maar dit geldt ook voor de andere musici.

Alle vijf muzikanten van The Dutch Queen Tribute

De band speelt vanavond voor de elfde keer samen, onder de naam The Dutch Queen Tribute (afgelopen jaar speelden ze ook al op de Zwarte Cross) en je merkt meteen dat de mannen goed op elkaar ingespeeld zijn. Gitarist Kees Lewiszong speelt de hele avond op zo’n mooie Brian May gitaar (Red Special) en creëert daarmee een ‘eigen sound’; het is duidelijk niet zo dat als je op zo’n gitaar speelt, dat je dan ook meteen de unieke Brian May sound hebt, zelfs niet als je ook op een Vox AC30 versterker speelt, maar het klinkt heel erg lekker!

Geen verkleedpartijen
Iedereen die Navarone wel eens heeft zien optreden weet dat Merijn van Haren een uitstekend performer is en ook vanavond laat hij dat zien en horen. Zijn stem lijkt over het algemeen in de verte niet op die van Freddie Mercury, maar die was dan ook zó uniek dat er gewoon geen tweede is zoals hij. De muzikanten treden in hun gewone kloffie op, niks verkleedpartijen dus, zoals je wel vaak ziet bij coverbands. Ondergetekende heeft in de loop der jaren al heel wat Queen-coverbands gezien, waarbij de muzikanten zich vaak verkleed hadden zoals Queen er ooit uitzag, met pruiken en sommige ‘Freddies’ met plaksnor en/of extra groot (kunst)gebit of zelfs een echt gekweekte snor. Niets van dit alles vanavond dus, maar eerlijk is eerlijk, dit is ook geen coverband zoals al die andere, maar echt een tribute band, die een eerbetoon brengt aan Queen. Het enige attribuut is zo’n ingekorte microfoonstandaard, zoals Freddie die ook had.

De setlist bevat verschillende songs die Queen nooit live heeft gespeeld en naast de nodige bekende songs en hits ook pareltjes uit het repertoire. Het ruim anderhalf uur durende concert begint met It’s A Beautiful Day, gevolgd door One Vision. Het podium ziet er indrukwekkend uit met rondom de drumriser een aantal grote ‘lichtbakken’ met prachtige lichteffecten. Queen stond er ook om bekend dat de band altijd een geweldige lichtshow had en vanavond doet de lichtman zijn uiterste best om dit ook te laten zien, met succes. Het geluid is de hele avond geweldig goed en de vijf muzikanten laten de hele tijd zien dat ze er plezier in hebben.

I Want To Break Free met stofzuiger

Enthousiast publiek
Het publiek reageert vanaf het begin erg enthousiast en Merijn hoeft geen enkele extra moeite te doen om de aanwezigen te laten meezingen. Hij doet op een gegeven moment ook zo’n typische Freddie Mercury actie, door iets te zingen en het publiek daarop te laten antwoorden. Zelfs op de heel erg lange uithaal die hij naar voren brengt wordt door velen geantwoord. Tijdens I Want To Break Free heeft Merijn ineens een stofzuiger vast, zoals in de videoclip. Het intro en het thema van deze song klinkt exact zoals op de plaat… complimenten voor Henk Jan dus! Bij Bicycle Race gebruiken de muzikanten fietsbellen en daarna een flitsende solo van Kees.

Tot de hoogtepunten behoren wat mij betreft een prachtige versie van Death On Two Legs, de opener van A Night At The Opera en een werkelijk verbluffende uitvoering van Innuendo. Queen speelde dit nummer maar één keer live, namelijk tijdens het Freddie Mercury Tribute Concert in het oude Wembley Stadion, toen Led Zeppelins Robert Plant de zang voor zijn rekening nam, maar dit was niet zo best... vandaar dat deze versie niet op de dvd van dat concert staat. Maar de versie van vanavond is echt heel erg goed!

Het enthousiaste publiek zingt naar hartenlust mee met onder meer Love Of My Life en Somebody To Love en uit volle borst tijdens afsluiter Bohemian Rhapsody. Men wil meer en korte tijd later laat de uitstekende drummer Bram horen waarom hij zo’n fan van Roger Taylor is, want het intro van We Will Rock You knalt uit de speakers. Ook hierbij wordt luid meegezongen en uiteraard ook tijdens het echte laatste nummer, zoals dat ook heel lang bij Queen concert het geval was (en is) We Are The Champions. Als allerlaatste horen we het echte Queen nog even, met het van de plaat bekende instrumentale Britse volkslied God Save The Queen. Tijdens een daverend applaus neemt The Dutch Queen Tribute afscheid van een dolenthousiaste zaal.

Aan de reacties te horen (en te lezen op o.a. Facebook) heeft iedereen een topavond gehad. Ondergetekende is benieuwd hoe Robby Valentine met zijn Queen coverband het zal doen op zondag 27 december tijdens Classics In Rock in ditzelfde gebouw; hij zal er een harde dobber aan hebben om dit concert te evenaren, laat staan te overtreffen… maar dat zullen dan wel zien en horen, we laten ons gewoon verrassen!

Tekst en foto’s: Harry Pater
Zie ook de prachtige diaserie van Stan Bouman, hieronder!

Setlist:

It's A Beautiful Day
One Vision
Tie Your Mother Down
Killer Queen
Good Old-Fashioned Loverboy
I Want To Break Free
Save Me
Bicycle Race
Crazy Little Thing Called Love
I Want It All
A Kind Of Magic
Innuendo
The Show Must Go On
Death On Two Legs
Play The Game
Love Of My Life
Somebody To Love
Don't Stop Me Now
Bohemian Rhapsody
We Will Rock You
We Are The Champions
God Save The Queen