Het bord
‘uitverkocht’ stond zondagmiddag 27 december (‘3e kerstdag’)
pontificaal buiten de ingang van de DRU Cultuurfabriek, want er was geen kaart
meer te koop aan de kassa. Dit was ook al te zien aan de lange rij wachtenden
buiten en binnen.
Veel muziekliefhebbers uit de Achterhoek en zelfs verder uit het land waren
gekomen om te genieten van zes coverbands die de muziek van hun voorbeelden zo
perfect mogelijk naspelen. Dit onder de titel Tribute to the Classics Of Rock. Met namen als A Touch Of Toto (met muziek van Toto),
KISS Licks (KISS), Smokin’ (Boston), Harris (Iron Maiden) en Valentine (Queen) plus In The Shadow Of Whitesnake, was er tussen drie uur ’s middags
en een uur of elf ’s avonds meer dan voldoende muzikale reden om een fijne
middag en avond te hebben. Alle bands behoren tot de hogere categorie van
coverbands en benaderden allemaal de sound van de bands die ze na doen.
Sommige bands hadden een of meer bekende(re) muzikanten in
de gelederen, zoals de zanger van Smokin’ (wiens logo wel heel veel leek op dat
van Boston): Robert Soeterboek, bekend van Ayreon en de zanger/toetsenist/gitarist Robby Valentine
van de band Valentine. KISS Licks leek qua uiterlijk vrijwel sprekend op de
mannen van KISS, dus met schmink en de typische podiumkleding van die band. Ook
de aankleding van het podium en het gebruik van allerlei effecten qua geluid, rook
en licht deden heel authentiek aan. In de Iron Maiden show van Harris (genoemd
naar bassist Steve Harris) speelde gitarist Mick Tucker mee, niet die van The
Sweet (want die naamgenoot was drummer), maar uit de minder bekende band TANK.
QUEEN DOOR VALENTINE
Ondergetekende was vooral geïnteresseerd in het uurtje Queen door Robby Valentine, die vorig jaar een cd met 100% helemaal in zijn eentje ingespeelde en –gezongen Queensongs uitbracht. Die cd klinkt bijna zoals een Queen cd en tijdens het optreden in de popzaal was dit ook het geval. Dat dit zo is komt voor een belangrijk gedeelte door het gebruik van samples en dan met name de koorzang die als het ware als twee druppels water klinkt als die van Queen zelf, terwijl je alleen gitarist Paul Conradie ziet meezingen. Robby heeft in zijn studio in zijn eentje die koortjes ingezongen en opgenomen die te horen waren, bijna perfect zoals het origineel dus.
Ondergetekende was vooral geïnteresseerd in het uurtje Queen door Robby Valentine, die vorig jaar een cd met 100% helemaal in zijn eentje ingespeelde en –gezongen Queensongs uitbracht. Die cd klinkt bijna zoals een Queen cd en tijdens het optreden in de popzaal was dit ook het geval. Dat dit zo is komt voor een belangrijk gedeelte door het gebruik van samples en dan met name de koorzang die als het ware als twee druppels water klinkt als die van Queen zelf, terwijl je alleen gitarist Paul Conradie ziet meezingen. Robby heeft in zijn studio in zijn eentje die koortjes ingezongen en opgenomen die te horen waren, bijna perfect zoals het origineel dus.
Bovenop de gitaarversterker en op zijn keyboard zijn twee
miniatuurtjes van Freddie Mercury te zien, alsof de meester zelf erbij is!
Drummer André Borgman (bekend van After Forever) slaat iedere keer raak en
vormt een prima ritmesectie met de van oorsprong Zweedse bassist Kristoffer
Gildenlöw. Robby hoeft niet alle leadvocalen te zingen, daarvoor heeft hij de
roodharige prima zingende Marlies Schuitemaker alias Maria Catharina
meegenomen, zijn echtgenote. Zij kleedde zich in het tweede deel van het
optreden vrijwel zoals Freddie Mercury dat eind jaren zeventig ook deed.
Naast wat minder bekende songs (Seven Seas Of Rhye, Flick Of
The Wrist, Ogre Battle, Lazing On A Sunday Afternoon en Mustapha) speelde
Valentine natuurlijk een aantal grote Queen hits, die luidkeels werden
meegezongen, zoals Don’t Stop Me Now, Killer Queen, Bicycle Race, Somebody To
Love en uiteraard Bohemian Rhapsody en We Are The Champions.
Tekst en foto's: Harry Pater
Zie hieronder de diaserie van Henk van Raaij
Zie hieronder de diaserie van Henk van Raaij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten