Zaterdag 20 februari
was de popzaal van de DRU Cultuurfabriek in Ulft gevuld met honderden
liefhebbers van de betere progrock of symfonische rock, namelijk die van Pink
Floyd en diens oprichter en (volgens velen belangrijkste) componist Roger
Waters. Degene die wat later arriveerde kon slechts met veel moeite een plekje
vinden in de vrijwel uitverkochte zaal.
Jaco de Jong op pedal steel gitaar
Lasse Groeneveld, drums
keyboardwizard Gijs van der Bent
Marco Bouwmans, zang en gitaar
Vorig jaar verraste de Nederlandse band Infloyd muziekminnend Nederland met een imposante live-vertolking van
Roger Waters’ meesterwerk Amused To Death uit 1992 (en in 2015 in een
vernieuwde versie uitgebracht). Infloyd had daarmee een heuse wereldprimeur,
want nog nooit eerder was dit album in zijn geheel live vertoond. Na een
vlammende wereldpremière volgde eind 2014 een binnenlandse tournee die unaniem
positieve reacties kreeg van pers en publiek in zowel binnen- als buitenland. Vandaar
dat Infloyd in het seizoen 2015-2016 op veler verzoek weer op tournee en speelt
nog één keer Amused To Death in de Nederlandse zalen. Over een klein jaar, op
11 februari 2017, is deze show voor het laatst te zien in de grote Heineken
Music Hall in Amsterdam (5500 plaatsen).
Infloyd heeft al eerder volledige Pink Floyd albums live
gebracht, zoals The Dark Side Of The Moon in 2013 en Animals in 2014.
Erik Jan de Jong op bas
Katinka van der Horst
Zaterdagavond startte het concert met de uitvoering van het volledige album The
Dark Side Of The Moon en dat begon dus met de bekende hartslag en andere
geluiden van het Pink Floyd album dat in heel wat vaderlandse platencollecties
sinds 1973 een plek heeft en wereldwijd in ruim 50 miljoen huishoudens!
En om
meteen met de deur in huis te vallen: muzikaal klonk het vrijwel 100% als Pink
Floyd, al is de zang niet precies zoals Roger Waters en David Gilmour. Maar dat
is niet erg, want geen van de muzikanten ziet er ook uit als de originele Pink
Floyd leden. Zoals we van Pink Floyd èn Roger Waters gewend zijn waren er mooie
geluidseffecten, fragmenten van gesprekken èn mooie filmbeelden, geprojecteerd
op eenzelfde rond filmscherm dat zowel Waters als Pink Floyd al jaren gebruiken. Ook de lichtshow was van hoog niveau, evenals het
geluid overal in de zaal.
De band
Opvallend is dat Infloyd over twee gitaristen beschikt
(i.t.t. Pink Floyd waar alleen David Gilmour gitaar speelt), waarvan Marco
Bouwmans de meeste leadzang voor zijn rekening neemt. Jaco de Jong is de
leadgitarist, die naast elektrische en akoestische gitaar ook de pedal steel
gitaar bespeelt. Erik Jan de Jong bespeelt de bas, Gijs van der Bent is de
toetsenist en is ook verantwoordelijk voor al die mooie geluidseffecten die
iedereen van Pink Floyd kent. Drums en percussie worden bespeeld door Lasse
Groeneveld, die evenals Jaco, Erik Jan en Gijs ook achtergrondvocalen verzorgt.
Katinka van der Horst tenslotte is verantwoordelijk voor de vrouwelijke
(vooral) achtergrondzang en zij laat tijdens The Great Gig In The Sky horen dat
zij ook heel goed op de voorgrond kan zingen. Tijdens onder meer Money
verschijnt een geblondeerde prima spelende saxofonist die prachtige solo’s
weggeeft. Zijn naam is helaas niet blijven hangen, wat ook geldt voor de
trompettist die na de pauze tijdens slechts één song speelt.
Na de pauze volgde de volledige versie van Amused To Death,
een prachtig album, maar voor de doorsnee muziekliefhebber toch niet zo bekend.
Tijdens dit concertgedeelte werd er helaas wat meer gepraat door een deel van
het publiek, maar doordat een groot deel van het publiek overduidelijk fan is
van Roger Waters en Pink Floyd was dat geklets gelukkig lang niet overal te
horen. Het concert werd besloten met een aantal publieksfavorieten uit het Pink
Floyd verleden, zoals Astronomy Domine, Wish You Were Here en als absoluut
hoogtepunt de afsluiter Comfortably Numb, dat met een daverende ovatie werd
beloond. Na twee Pink Floyd fanclubdagen en dit concert is in elk geval
duidelijk geworden dat Ulft en omgeving heel erg van de muziek van deze band
houden. Benieuwd wat er de volgende keer in dit kader te zien en horen is!
Tekst en foto’s:
Harry Pater
Zie ook de diavoorstelling van René Moorman, hieronder.
Zie ook de diavoorstelling van René Moorman, hieronder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten