CONCERTVERSLAG RANDY HANSEN

Een behoorlijk gevulde Popzaal was op zaterdag 13 mei getuige van een lekker avondje bluesrock en heavy rock. 

De avond werd geopend door de Doetinchemse BBR Band, die in 2015 is ontstaan en in 2016 zijn definitieve vorm kreeg. Deze bluesrockband bestaat uit vijf ervaren mannen die samen muziek als hun passie hebben. 

De muzikanten: André Jas op bluesharp oftewel mondharmonica (bekend van de Chess Blues Band), toetsenist Jeroen Drogt, bassist Twan Lieftogt (bekend van Mystic Gemini en  Hewink), drummer Marc Noordhoek (ook uit de Chess Blues Band en verder Gaosch en Devereaux) en gitarist Walter Barkhuysen-Tacke (bekend van Gaosch, Bark & the Bulldogs en Het Gezelschap). De band speelt voornamelijk covers, zoals Rockin’ Robin en I Loved Another Woman, die op een geheel eigen wijze zijn gearrangeerd. André Jas bespeelt niet één mondharmonica, hij heeft werkelijk een kleine flightcase vol met allemaal verschillend gestemde bluesharps. 

Hij speelt al vrij in het begin van de set een cover van de J. Geils Band, Whammer Jammer, die origineel werd gespeeld door hun harmonicaspeler Magic Dick. Het publiek vermaakte zich goed met het optreden van de BBR Band, maar ondergetekende had liever wat meer variatie gehad. Mondharmonica solo’s in alle songs vond ik iets teveel van het goede.

Randy Hansen
Na een korte ombouwpauze was het dan eindelijk tijd voor de man waarvoor de meeste bezoekers zijn gekomen: Randy Hansen met zijn twee Duitse begeleiders Ufo Walter op basgitaar en Manni Von Bohr op drums (die continu een koptelefoon droeg, misschien om ervoor te kunnen zorgen dat hij strak bleef drummen). 

Dat Randy Hansen al 62 jaar is, zie je er echt niet aan af. Hij is evenals zijn grote voorbeeld Jimi Hendrix in Seattle in de staat Washington geboren en hij klinkt niet alleen heel erg als Hendrix, hij doet ook zijn best om zoveel mogelijk op hem te lijken, het grootste verschil is dat Jimi Hendrix linkshandig was en Randy is rechtshandig. Hij eert al jaren Jimi door zijn muziek levend te houden en heeft al heel wat albums en live-dvd’s uitgebracht met veel materiaal van de meester, aangevuld met eigen werk.

Dit was ook zaterdag het geval, maar eerlijk gezegd kon ik vaak niet met zekerheid zeggen of hij nu iets van zijn eigen materiaal speelde of een voor mij onbekende Jimi Hendrix cover. Uiteraard kwamen veel van Hendrix bekende songs langs, zoals Hey Joe, Voodoo Chile, The Wind Cries Mary, Crosstown Traffic, Manic Depression en Little Wing. Maar ook een cover van Papa Was A Rolling Stone van the Temptations, die overging in Purple Haze, kwam voorbij. 

Het was een gevarieerd optreden, waarbij Randy Hansen vaak contact zocht (en kreeg) met het publiek. En ja, ook typische Hendrix poses als de gitaar achter in de nek of achter de rug of met zijn tanden bespelen, ontbraken niet!

Tekst en foto’s: Harry Pater
Zie ook de fotoselectie van Edwin Hunter, hieronder.