vrijdag 19 februari 2010

Denkend aan de DRU-Jurgis Budrikis



Door de loop van de geschiedenis en de ambities van Hitler en Stalin kwam Jurgis Budrikis uiteindelijk terecht in Ulft.

Geboren op 7 december 1916 in Mosedis in Litouwen is hij uiteindelijk gestorven op 2 juni 1991 in Doetinchem.

Duizenden kilometers van huis. Budrikis heeft nooit een Nederlands paspoort willen hebben en was een stateloos burger.

Als krijgsgevangen van de Duisers kwam Budrikis met andere Polen en mensen uit de Baltische staten uiteindelijk in 1945 op de DRU terecht.

Ze kregen werk op de DRU en sliepen op de DRU (in de volksmond de Polen zolder de bovenste verdieping van het huidige portiers complex)

Op de Polenzolder was het een zootje vooral in het weekend na een avondje stappen werd er hevig geknokt tussen de Polen onderling.

Jurgis Budrikis was dan ook blij dat hij in kost kon bij de familie Gregoor op het Melkvonder in Ulft.

Jurgis ging in die tijd een keer stappen met zijn maat Stannie. Ze hadden hun beste pak aangetrokken en zouden naar de kermis in Voorst gaan op de motor. Ze hadden de vaart er goed in maar niet in de gaten dat de Voorstsestraat net opnieuw geteerd was.

Een flinke schuiver met de motor was het gevolg. Veel hebben zie niet meer aan de kermis gehad want ze hadden beiden hun pak kapot en ze zaten onder het teer en steentjes.

Jurgis Budrikis werkte sinds 1945 in de gieterij maar was eindelijk opgeleid klokkenmaker. Op een dag toen Frank Daamen zijn sleutels van zijn bureau kwijt was kwam dit talent goed van pas.

Binnen een mum van tijd had Budrikis met een schroevendraaier het bureau van Frank Daamen open.

Sinds die dag zat Budrikis bij de bedrijfsdienst.

'Sehnsucht nach dem Osten' heeft Budrikis zijn hele leven gehouden.Maar er was tot 1990 geen of weinig kans om zijn familie in Litouwen te bezoeken. Daarom ging hij helemaal op in zijn tweede passie het maken en repareren van klokken en horloges.

Hij heeft voor veel DRU werknemers het horloge gemaakt.Ook na zijn pensionering in 1976 ging hij door met deze hobby. Tot zelfs 3 weken voor zijn dood in juni 1991 was Budrikis bezig om de verloren tijd te repareren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten