Concertverslag Pophelden.NL

Vrijdag 2 december 2016, Popzaal DRU Cultuurfabriek, Ulft

Toen de vanavond (vrijwel) solo optredende mannen met hun band op hetzelfde podium stonden, waren er enkele honderden muziekliefhebbers op af gekomen. Nu ze er in hun eentje staan zijn er helaas maar zo’n honderd fans in de zaal aanwezig. Mede omdat er zitplaatsen gecreëerd zijn lijkt het voller dan het in werkelijk is, maar de sfeer lijdt er niet onder. Men is gekomen om te genieten van de muziek en dàt doet men!

Het idee om drie voormannen van gerenommeerde Nederpopbands op één avond te programmeren, waarop zij muziek uit hun carrières spelen en daar het e.e.a. over vertellen, is van Hans Verschoof uit Heerenveen, eigenaar van boekingskantoor Principle Agency. Hij is ondermeer ook de geestelijk vader van Symfo Classics (op 17 december in deze zaal) en verzorgt boekingen van bands/acts als Focus, Frédérique Spigt, Ana Popovic, Powerplay, Harry Sacksioni en Zeno.

Supersister - Sweet d'Buster - Golden Earring - NITS

De avond begint met het optreden van Robert Jan Stips, tegenwoordig (al jaren) bekend als de vrolijke toetsenist van vaderlands trots NITS, maar naast dat hij ook in zijn eentje optreedt (met als bewijs de eerder dit jaar uitgebrachte live-dvd Present To The Highest Pudding) is hij onderdeel geweest van gerenommeerde bands als Supersister, Sweet d’Buster en Golden Earring. Robert Jan heeft alleen een elektrische piano meegenomen en een zangmicrofoon en hij vertelt het publiek tussen de gespeelde muziek door over het ontstaan van de hiervoor genoemde bands en doet dat met veel humor en anekdotes. Regelmatig laat hij muziek van de ene band overgaan in die van de andere. Zo wordt She Was Naked van Supersister aan Bread van Sweet d’Buster gekoppeld. Ook speelt hij een heel bijzondere, jazzy, versie van Radar Love en natuurlijk mag Still Believe van Sweet d’Buster niet ontbreken, de song die deze band ineens wereldberoemd in ons land maakte, nadat Herman Brood & His Wild Romance hier een hit mee scoorde. Uiteraard komt ook het e.e.a. uit het repertoire van de NITS voorbij, zoals het als afsluiting gespeelde Tussen De Dijken, de Nederlandstalige versie van In The Dutch Mountains door  Freek de Jonge en NITS onder de naam FRITS. Het publiek deed naar hartenlust mee om ‘dijken!’ te roepen.

Gruppo Sportivo

Na een korte pauze is het tijd voor Gruppo Sportivo voorman Hans Vandenburg om het publiek met zijn muziek en soms lekker melige humor te vermaken.

Hij begint zijn optreden met een aantal (voor ondergetekende althans) nieuwe Nederlandstalige liedjes, waarin uiteraard veel woordgrapjes verwerkt zijn. Hans begeleidt zichzelf op een akoestische gitaar en neemt zo nu en dan een extra instrument in zijn mond (mondharmonica, kazoo) en na een kwartiertje ‘nieuw’ werk begint hij aan een reeks Gruppo Sportivo klassiekers, zoals Rock ’n Roll, Beep Beep Love, I Shot My Manager, Hey Girl, I Said No, Disco Really Made It (met de door mij al jaren hard meegezongen zin ‘it’s empty and I hate it’) en natúúrlijk het geweldige Tokyo, dat luid wordt meegezongen.








Voor een van de Gruppo songs zoekt Hans een vrijwilliger om de kazoo te bespelen en meteen meldt zich ene Helga, die dat uiteindelijk prima doet.

Focus

Na opnieuw een korte pauze neemt Focus-oprichter en -opperhoofd Thijs van Leer plaats achter zijn keyboard en neemt tegelijkertijd zijn dwarsfluit ter hand. Thijs vertelt zo ongeveer zijn levensverhaal, beginnend met dat van zijn vader, die ook een groot fluitist was. Hoorde je bij de andere twee Pophelden vrijwel uitsluitend popmuziek, bij Thijs waan je je niet in een popzaal, vooral omdat hij fragmenten van stukken van componisten als Bach, Chopin en Bela Bartok speelt.


Waarna er diverse jazz-uitingen aan bod komen en daarna een aantal stukken die hij voor Ramses Shaffy (en Liesbeth List) schreef, waarbij we Thijs voor het eerst horen zingen, en zeker niet onverdienstelijk. Natuurlijk komt ook zijn samenwerking met Jan Akkerman en de andere leden van Focus aan bod en wordt er een aantal klassiekers van deze band gespeeld, samen met zijn vaste gitarist Menno Gootjes, die zich vanavond beperkt tot de akoestische gitaar. Hocus Pocus, Sylvia, House Of The King… ze komen allemaal voorbij!

Tekst en foto's: Harry Pater
Zie hieronder voor de uitgebreide fotoselectie van Henk van Raaij